การวินิจฉัย โรคไอกรน

[ButterBear]

 โรค ไอกรน เป็น โรคติดเชื้อ  ที่  ระบาดในเด็กอายุน้อย แต่ก็สามารถ  แพร่กระจายสู่ผู้ใหญ่ ได้เช่นกัน  ต้นเหตุของโรคนี้ คือ  แบคทีเรียชื่อ Bordetella pertussis  ซึ่ง แพร่กระจายผ่านละอองฝอย



 ลักษณะอาการของโรค  ไอกรน มักเริ่มต้นด้วย  อาการเบื้องต้นที่คล้ายไข้หวัดธรรมดา เช่น  คัดจมูก แต่  พัฒนาเป็นอาการไอรุนแรง  โดย  ไอจนหยุดหายใจชั่วคราว และ  มีเสียงหายใจดังวู๊ป  หลังจากการไอ  หากไม่ได้รับการรักษา  อาจ  นำไปสู่ปัญหาสุขภาพอื่น ๆ  เช่น  สมองอักเสบ



การวินิจฉัย โรคไอกรน  มัก อาศัยการซักประวัติ  และ  การตรวจ PCR  จาก สารคัดหลั่งในโพรงจมูก   วิธีการดูแลผู้ป่วยไอกรน  ใช้ยากลุ่ม Macrolide  เพื่อ ลดการแพร่กระจายของเชื้อ  และ การดูแลแบบประคับประคอง



 การหลีกเลี่ยงโรคไอกรน  ต้องได้รับวัคซีนในวัยเด็ก ซึ่ง  มีผลในการลดอัตราการระบาด วัคซีน ควรได้รับตามกำหนด  เช่น  พร้อมวัคซีนกระตุ้นในผู้ใหญ่ นอกจากนี้  การรักษาสุขอนามัย   ลดการแพร่กระจายเชื้อได้



ไอกรน  แม้จะดูไม่รุนแรงในระยะแรก  แต่  มีผลกระทบต่อสุขภาพอย่างมาก  โดยเฉพาะใน  กลุ่มเสี่ยงที่อายุน้อย  ดังนั้น  การเฝ้าระวังอาการ  มีบทบาทสำคัญ